-
1 spłatać figla
-
2 spłatać
глаг.• играть• поиграть• разыгрывать• устроить* * *spłata|ć\spłataćny сов. устроить, выкинуть;\spłatać figla komuś сыграть шутку (штуку) с кем-л.;pogoda \spłataćła figla погода преподнесла сюрприз (подвела)
+ zrobić* * *spłatany сов.устро́ить, вы́кинутьspłatać figla komuś — сыгра́ть шу́тку (шту́ку) с ке́м-л.
pogoda spłatała figla — пого́да преподнесла́ сюрпри́з (подвела́)
Syn: -
3 zrobić figla
-
4 figiel
сущ.• выходка• озорство• острота• проказа• хохма• шалость• шутка* * *fig|iel♂, Р. \figiel1а шутка ž, шалость ž, проказа ž;spłatać (zrobić) \figiel1а а) выкинуть фокус (номер);
б) komu сыграть шутку с кем:pogoda spłatała \figiel1а погода подвела; ● о mały \figiel чуть- \figielчуть; \figielle-migle фигли-мигли
+ psota, psikus, żart* * *м, Р figlaшу́тка ż, ша́лость ż, прока́за ż- zrobić figla
- pogoda spłatała figla
- o mały figiel
- figle-migleSyn:
См. также в других словарях:
spłatać — dk I, spłataćam, spłataćasz, spłataćają, spłataćaj, spłataćał, spłataćany «wyrządzić, zrobić (zwykle w zwrotach: spłatać figla, psikusa)» … Słownik języka polskiego
spłatać — Pogoda, wyobraźnia, pamięć itp. komuś spłatała figla zob. figiel … Słownik frazeologiczny
figiel — m I, D. figielgla; lm M. figielgle, D. figielglów, rzad. figielgli 1. «psota, żart, psikus, krotochwila» Sztubacki, wesoły, złośliwy figiel. Spłatać figla. Zaprzestać figlów. Komuś tylko figle w głowie. ◊ O mały figiel «o mało, omal» ◊ Psi figiel … Słownik języka polskiego
spsocić — dk VIa, spsocićcę, spsocićcisz, spsoć, spsocićcił «dopuścić się psoty, spłatać figla» … Słownik języka polskiego
zbroić — I ndk VIa, zbroję, zbroisz, zbrój, zbroił, zbrojony 1. «zaopatrywać w broń i sprzęt wojenny; uzbrajać» Zbroić żołnierzy. Zbroić armię, wojsko, oddziały partyzantów. 2. techn. «umacniać płyty, słupy betonowe, szkło itp. wmontowując lub wtapiając w … Słownik języka polskiego
figiel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III a. mż III, D. figieligla; lm D. figielglów || figielgli {{/stl 8}}{{stl 7}} coś, co jest zrobione dla rozrywki, zażartowania z kogoś; psota, psikus, żart : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecinny, beztroski, złośliwy figiel … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś … Słownik frazeologiczny
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
